DIALEK

Apa itu Dialek?

Satu ragam bahasa yang dapat dibezakan dengan tegas daripada ragam-ragam lain berdasarkan ciri-ciri penyebutan, kosa kata dan tatabahasa. Ragam bahasa ini terdapat dalam daerah geografi tertentu dan dalam suasana sosial tertentu. Menurut Jame T. Collins (1989), pada umumnya dialek merupakan bentuk bahasa yang substandard, berstatus rendah dan bersifat kedesaan yang dituturkan oleh golongan lain yang tidak bertaraf tinggi. 

Selain itu, Mangantar Simanjuntak (1989), mengatakan bahasa dialek merupakan kajian variasi atau ragam bahasa. Setiap bahasa mempunyai ragam bahasa, bahkan ragam bahasa ini mungkin mempunyai subdialek atau subvariasi. Pada suatu ketika dahulu istilah bahasa daerah atau loghat daerah digunakan (Nik Safiah Karim 1965) untuk konsep dialek.

Menurut Asmah Haji Omar (1991), dialek-dialek di Semenanjung Malaysia boleh dikelompokan kepada lima kawasan utama iaitu kawasan barat daya terdiri daripada Kedah, Perlis, Pulau Pinang yang juga meliputi Perak utara dan di bahagian Timur Laut pula terdiri daripada dialek negeri Kelantan. Selain itu, dialek Terengganu terletak di bahagian Timur manakala di bahagian Selatan terdiri daripada dialek Johor, Melaka, Selangor, Pahang dan juga Perak Selatan. Kelompok yang terakhir terdiri daripada dialek Negeri Sembilan ini sendiri. Setiap dialek yang dituturkan mempunyai perbezaan yang disebabkan oleh pengaruh persekitaran, faktor geografi dan juga faktor sosial. Dialek juga mempunyai kelainan daripada bentuk bahasa baku dari segi sebutan tatabahasanya dan juga penggunaan kata. Penggunaan dialek dalam kawasan tertentu adalah bertujuan sebagai alat komunikasi antara satu sama lain. 

Faktor pertembungan penutur dan peresapan ciri-ciri bahasa itu dapat mempertahankan taraf dialek-dialek sebagai dialek dari satu bahasa yang sama (Asmah 2015).